എല്ലാ ദിവസവും ഒരുപോലെ...ജീവിതം വളരെ യാന്ത്രികമായിപ്പോയത് പോലെ അവള്‍ക്കു തോന്നി .തന്‍റെ സ്വഭാവമാവാം ഇതിന് കാരണം.തന്നിലേക്ക് തന്നെ ഒതുങ്ങി ജീവിക്കുന്ന പ്രകൃതം അവളെ മറ്റുള്ളവരില്‍ നിന്നും ഒരുപാടു അകറ്റി നിര്‍ത്തി.ഓരോ ദിവസവും മാറണമെന്ന് വിചാരിക്കും.പക്ഷെ ചൊട്ടയിലെ ശീലം ചുടല വരെ എന്നാണല്ലോ...
ചെറുപ്പത്തിലെ തന്നെ മറ്റുള്ള കുട്ടികളുടെ കൂടെ കളിക്കാന്‍ വിട്ടിരുന്നെങ്കില്‍...ഒരുപക്ഷെ ഇത്ര കുഴപ്പം ഉണ്ടാവുമായിരുന്നില്ല.ഇനിയിപ്പോള്‍ ഒരു മടക്കയാത്ര സാധ്യമല്ല.ഓരോ ദിവസവും തള്ളിനീക്കുകയാണ്.ഓഫീസ്,വീട്,ഇങ്ങനെ മാറി മാറി........ജീവിതം ശരിക്ക് മടുത്തു. ചെറുപ്പത്തില്‍ താന്‍ എത്ര മിടുക്കിയായിരുന്നു...ബാല്യത്തില്‍തന്നെ തന്നെ വൃദ്ധയാക്കിയവരോട് ഇപ്പോള്‍ ദേഷ്യം തോന്നുന്നു.അതോര്‍ത്തിട്ടിനി കാര്യമില്ല.
ജീവിതത്തിന്റെ പകുതിയോടു താന്‍ അടുത്തിരിക്കുന്നു.ഇനി പ്രതീക്ഷകള്‍ തന്‍റെ മകളിലാണ്.അവളുണ്ടായിരുന്നെന്കില്‍ ഇത്ര വിരസത അനുഭവിക്കേണ്ടി വരില്ലായിരുന്നു.അവളെ ബോര്‍ഡിങ്ങില്‍ ചേര്‍ക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ ഒരുപാടു എതിര്‍ത്തതാണ്.എങ്കിലും അവളുടെ ഭാവി ഓര്ത്തു താന്‍ ഉന്തിത്തള്ളി വിടുകയായിരുന്നു.അവളുടെ സ്വഭാവം കാരണം ടീചെര്മാര്‍ക്ക് എന്നും പരാതിയാണ്.കേട്ടു കേട്ടു മടുത്തു.ഒടുവില്‍ താന്‍ ഇതിന് നിര്‍ബന്ധിക്കപ്പെടുകയായിരുന്നു.
ആദ്യത്തെ പ്രാവശ്യം അവള്‍ വന്നപ്പോള്‍ തന്നെ ഒരുപാടു മാറ്റങ്ങള്‍ കണ്ടു.ഒരു അടക്കവും ഒതുക്കവും വന്നിരിക്കുന്നു.മുന്‍പത്തെപ്പോലെ തുരുതുരാ സംസാരിക്കുന്നില്ല.എന്തിന് തന്‍റെ മാതാപിതാക്കളെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു.ഒടുവില്‍ താനും ആ പാപം ചെയ്തിരിക്കുന്നു. കാലം ഒരുപാടു മാറിയെങ്കിലും തെറ്റുകള്‍ ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെടുന്നു................................
